Η ΠΟΙΗΣΗ

Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα | Poetry has its roots in human breath (G. Seferis)

Τι είναι ΠΟΙΗΣΗ;

Η ποίηση είναι το αρχαιότερο λογοτεχνικό είδος. Με τον ρυθμικό της λόγο και συχνά συνδυασμένη με τη μουσική, ήταν η πρώτη λογοτεχνική μορφή που κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια της λήθη. Μέσω της ποίησης διευκολύνθηκε η διάδοση ιδεών και ανθρώπινων αξιών μεταξύ ανθρώπων και λαών, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη του πολιτισμού και της τέχνης.

«Αν μου ζητούσαν να ορίσω το πιο ουσιώδες και ουσιαστικό συστατικό στοιχείο τής ποίησης, τον κύριο χαρακτήρα της, θα διάλεγα να την ορίσω ως δημιουργία. Θα επέλεγα αυτή την ετυμολογική-πρωταρχική της σημασία, τη σημασία τού «ποιείν». ... η ποίηση είναι κατ' εξοχήν δημιουργία, η δημιουργία ενός νέου κόσμου (με την έννοια των «κόσμων» τού Montague), τού κόσμου που αποκαλούμε «ποιητικό κείμενο». Και ο ποιητής κειμένων, που αποκαλύπτουν τέτοιους νέους κόσμους, είναι κατ' εξοχήν δημιουργός. Και όλη η διαδικασία σύνθεσης ενός ποιητικού έργου και όλη η τέχνη τού ποιητή χαρακτηρίζονται κατ' εξοχήν από ό,τι ονομάζεται δημιουργικότητα (creativity).» Μπαμπινιώτης

Το θέμα της πρώτης έκδοσης του POETRY MOVES INTERNATIONAL FESTIVAL 2023 είναι

Παγκόσμια ΠΟΙΗΣΗ γυναικών με ανοικτή θεματική

Μοτίβο έμπνευσης αποτελούν ποιήματα των:

Else Lasker-Schüler, Χριστιάνα Αβρααμίδου, Emily Dickinson, Ευρυδίκη Περικλέους Παπαδοπούλου,  Δάφνη Νικήτα, Ingeborg Bachman, Blaga Dimitrova, Μαρία Πολυδούρη,  Άννα Αχμάτοβα, Rosalía de Castro, Maya Angelou, Σαπφώ κ.α. 

και το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα που χρονολογείται περίπου στο 2037 π.Χ.

ΟΙ ΠΟΙΗΤΡΙΕΣ 

Χριστιάνα ΑΒΡΑΑΜΙΔΟΥ: γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Κατάγεται από την Κύπρο. Σπούδασε αγγλική γλώσσα και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, συνέχισε τις σπουδές της σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο πανεπιστήμιο του Warwick στο Ηνωμένο Βασίλειο στον κλάδο της Αγγλικής Λογοτεχνίας και Ψυχανάλυσης. Το 1999 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Σχοινιά και Ναυάγια» με χορηγία του Πανεπιστημίου Κύπρου και το 2002 τη δεύτερη συλλογή της «Ένας Λόγος Για Να Αγαπήσεις Την Νύχτα» των εκδόσεων Πλανόδιον της Αθήνας, συλλογή η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη το 2003 στην Κύπρο. Ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά σε Κύπρο και Ελλάδα και ποιήματά της μεταφράστηκαν σε ισπανικά, ιταλικά, σέρβικα, γερμανικά και αγγλικά.

Christiana AVRAAMIDOU was born in Athens in 1978. She comes from Cyprus. She studied English language and literature at the University of Cyprus, and continued her postgraduate studies in English Literature and Psychoanalysis at the University of Warwick, UK. In 1999 she published her first collection of poems entitled "Ropes and Shipwrecks" sponsored by the University of Cyprus and in 2002 her second collection "A Reason To Love the Night" published by Planodion in Athens, a collection which was awarded in 2003 with the Cyprus State Prize for Young Writers. Her poems have been published in newspapers and literary magazines in Cyprus and Greece and also have been translated into Spanish, Italian, Serbian, German and English.

Μάγια ΑΓΓΕΛΟΥ (1928 - 2014)¨: Αμερικανίδα ποιήτρια, τραγουδίστρια, πεζογράφος, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των πολιτών και καθηγήτρια πανεπιστημίου. Κυκλοφόρησε μελέτες, αρκετές ποιητικές συλλογές καθώς και μια λίστα από θεατρικές παραστάσεις, ταινίες και τηλεοπτικά προγράμματα μέσα σε 50 χρόνια. Έλαβε δεκάδες βραβεία και πάνω από 50 τιμητικές διακρίσεις. Η Αγγέλου είναι περισσότερο γνωστή για τις επτά αυτοβιογραφίες της, οι οποίες επικεντρώνονται στην παιδική της ηλικία και στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής της. Η πρώτη αυτοβιογραφία της με τίτλο I Know Why the Caged Bird Sings (1969) περιγράφει τη ζωή της μέχρι την ηλικία των 17 ετών και της χάρισε διεθνή αναγνώριση.

Maya ANGELOU was an American poet, singer, prose writer, civil rights activist and university professor. She published studies, several poetry collections and a list of plays, films and television programs over 50 years. She received dozens of awards and more than 50 honorary degrees. Angelou is best known for her seven autobiographies, which focus on her childhood and early adult life. Her first autobiography, I Know Why the Caged Bird Sings (1969), described her life up to the age of 17 and brought her international recognition and acclaim.

Άννα ΑΧΜΑΤΟΒΑ (1889 - 1966): μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της ρωσικής ποίησης. Επέλεξε το επώνυμο Αχμάτοβα που ανήκε στην προγιαγιά της από τη φυλή των Τατάρων, μετά που ο πατέρας της την ανάγκασε να υιοθετήσει ένα ψευδώνυμο, για να μη σπιλώσει το καλό όνομα της οικογένειάς της ως «παρακμιακή ποιήτρια». Με την ιδιαίτερη ομορφιά και το επιβλητικό παρουσιαστικό και τους αριστοκρατικούς της τρόπους γοήτευε τους γύρω της. Τα ποιήματά της είναι συχνά εκμυστηρεύσεις που θυμίζουν προσευχές. Το ψυχολογικό βάθος της ποίησής της, της εξασφάλισε την αποδοχή από τους κύκλους των ποιητών από τις πρώτες κιόλας ποιητικές συλλογές της, Bечер 1912(Εσπέρα) και Чётки 1914 (Ροζάριο). Εκτός από ποίηση, έγραψε πεζά - κυρίως απομνημονεύματα και κριτικά έργα - καθώς και σημαντικά δοκίμια για τον Αλεξάντρ Πούσκιν. Μετάφρασε επίσης ιταλική, γαλλική, αρμενική και κορεάτικη ποίηση. Η Anna Akhmatova με την σοβαρή και λακωνική γραφή της, περιέγραψε όλα τα μεγάλα ανθρώπινα αισθήματα και ενσάρκωσε απόλυτα το πνεύμα της Ρωσίας του 20ού αιώνα.

Anna AKHMATOVA (1889 - 1966) one of the leading figures of Russian poetry. She chose the surname Akhmatova, which belonged to her great-grandmother from the Tatar tribe, after her father forced her to adopt a pseudonym so as not to tarnish her family's good name as a "decadent poetess". With her peculiar beauty and imposing appearance and her aristocratic manners she charmed those around her. Her poems are often confessions reminiscent of prayers. The psychological depth of her poetry ensured her acceptance by poetry circles from her very first poetry collections, Bечер 1912(Espera) and Чётки 1914 (Rosary). In addition to poetry, she wrote prose - mostly memoirs and critical works - as well as important essays on Aleksandr Pushkin. He also translated Italian, French, Armenian and Korean poetry. Anna Akhmatova, with her serious and laconic writing, described all the great human emotions and fully embodied the spirit of 20th century Russia.

Έλζε ΛΑΣΚΕΡ-ΣΟΥΛΕΡ (1869 - 1945): είναι μία από τις σημαντικότερες γερμανοεβραίες ποιήτριες του 20ού αιώνα. Θεωρείται εξέχουσα εκπρόσωπος του πρωτοποριακού μοντερνισμού και του εξπρεσιονισμού στη λογοτεχνία. Θεωρήθηκε παιδί-θαύμα γιατί μπορούσε να διαβάζει και να γράφει σε ηλικία τεσσάρων ετών. Έζησε μια μποέμικη ζωή στο Βερολίνο μέχρι το 1933 όπου με την άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού στη Γερμανία κατέφυγε στη Ζυρίχη, από όπου ταξίδεψε επανειλημμένα στην Παλαιστίνη. Η ζωή της σημαδεύτηκε από τις απώλειες στενών μελών της οικογένειας και φίλων. Στις ιστορίες και τα ποιήματά της δημιουργεί κόσμους στους οποίους συνυπάρχουν η ομορφιά, το πάθος και η σκληρότητα.

Else LASKER-SCHÜLER (1869 - 1945) is one of the most important German-Jewish poets of the 20th century. She is considered a prominent representative of avantgarde modernism and expressionism in literature. She was considered a family prodigy, as she could read and write from the age of four. She lived a bohemian life in Berlin until 1933 when, with the rise of National Socialism in Germany, she fled to Zurich, from where she travelled repeatedly to Palestine. Her life was marked by the loss of close family members and friends. In her stories and poems she creates worlds in which beauty, passion and cruelty coexist.

Ροσαλία ντε ΚΑΣΤΡΟ (1837- 1885): μια σπουδαία μορφή της ισπανικής λογοτεχνίας, η οποία θεωρείται και η μεγαλύτερη εκπρόσωπος της αναγέννησης της γαλικιανής γλώσσας (galega /galego). Στις 17 Μαΐου, τη μέρα που δημοσιεύτηκε η συλλογή ποιημάτων της «Cantares Gallegos», γιορτάζεται η Ημέρα των Γαλικιανών Γραμμάτων. Ακολούθησαν άλλες ποιητικές συλλογές της και πεζά, στην ίδια γλώσσα αλλά και στα καστιλιάνικα ισπανικά (castellano). Η ποίησή της χαρακτηρίζεται από ευαισθησία και βαθύ πεσιμισμό, ξεχειλίζει από την αγάπη της για τον τόπο της, μιλά όμως και για εσωτερικές διαμάχες, για τη μοναξιά, τον πόνο, τον θάνατο, τη νοσταλγία του χρόνου που φεύγει, ενώ καυτηριάζει τη θέση της γυναίκας στην πατριαρχική κοινωνία. Το ποιητικό της έργο, μελοποιήθηκε συχνά από μεγάλους μουσικούς.

Rosalia de CASTRO (1837- 1885) a great personality of Spanish literature, considered the greatest representative of the Galician language renaissance (galega/galego). The 17th of May, the day her collection of poems "Cantares Gallegos" was published, is celebrated as the Galician Literature Day. Other collections of her poetry and prose followed, both in the same language and in Castilian Spanish (castellano). Her poetry is characterised by sensitivity and deep pessimism, overflowing with love for her land, but she also speaks of inner conflicts, of loneliness, pain, death, the nostalgia of the passing of time, and she criticises the position of women in patriarchal society. Her poetic work was often set to music by great musicians.

Ρωξάνη ΝΙΚΟΛΑΟΥ: Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Ποιήματα 1991-1999" (ιδιωτική έκδοση, 2000), Ψαλιδιστής (εκδ. Τεχνοδρόμιο, 2018) και "Σαλός Μαγνήτης" (εκδ. Φαρφουλάς 2022). Υπό έκδοση είναι η συλλογή με σύντομα πεζά "Στην καλή μεριά της γης". Για βραχύ χρονικό διάστημα (2005-2007) εξέδιδε το καλλιτεχνικό/πολιτιστικό περιοδικό "Ψιχάδι".

Έζησε για πολλά χρόνια στη Γερμανία, την Ελλάδα. Σήμερα ζει στο Κολόσσι της Λεμεσού, εκεί που γεννήθηκε.

Roxani NICOLAOU she has published the poetry collections "Poems 1991-1999", private edition 2000, "Psalidistis" (Clipper), Technodromion ed. 2018 and "Salos Magnitis" (Moonstruck Magnet), Farfoulas ed. 2022. The collection of short prose "Στην καλή μεριά της γης" (On the good side of earth) will be published shortly. During 2005-2007 she was the editor of the arts and culture magazine "Psihadi". 

She lived for many years in Germany and Greece. Today she lives in Kolossi, Limassol, where she was born.

Έμιλυ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ (1830 - 1886): Αμερικανίδα ποιήτρια. Αν και όχι τόσο διάσημη όσο ήταν εν ζωή, πλέον θεωρείται από τις πιο αναγνωρισμένες ποιήτριες και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο αντιπροσωπευτικούς Αμερικανούς ποιητές του 19ου αιώνα. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μένοντας αποκλεισμένη στο σπίτι των γονιών της στο Άμερστ και ολόκληρη η εργογραφία της παρέμεινε ανέκδοτη και κρυμμένη μέχρι και το θάνατο της. Η Ντίκινσον ήταν ιδιαίτερα παραγωγική (τα ποιήματα της ξεπερνούν τα 800) και συχνά τα έστελνε μέσω αλληλογραφίας σε φίλους της. Ο πρώτος τόμος ποιημάτων της εκδόθηκε μετά θάνατον το 1890 και ο τελευταίος το 1955.

Emily DICKINSON (1830 - 1886) American poet. Although not as famous as she was in life, she is now considered one of the most recognized and representative American poets of the 19th century. She spent most of her life confined to her parents' home in Amherst, and her entire oeuvre remained unpublished and hidden until her death. Dickinson was particularly prolific in the number of her poems, numbering over 800, and she often sent them by correspondence to friends. Her first volume of poems was published posthumously in 1890 and her last in 1955.

Μπλάγκα ΝΤΙΜΙΤΡΟΒΑ (1922–2003): Βουλγάρα ποιήτρια και αντιπρόεδρος της Βουλγαρίας από το 1992 έως το 1993. Τελείωσε το Γυμνάσιο το 1942 και τη Σλαβική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας το 1945. Στη δεκαετία του 1970, τα έργα της έγιναν πιο επικριτικά για την κομμουνιστική κυβέρνηση και δέχτηκε επιπλήξεις επειδή δεν ήταν πολιτικά ορθή. Τέσσερα από τα ποιητικά βιβλία που έγραψε η Dimitrova τη δεκαετία του 1970 - "Fireflies Fading", "Rubber Plant", "Questions" και "Hobbyada"- απορρίφθηκαν από κρατικούς εκδοτικούς οίκους χωρίς να δοθεί συγκεκριμένος λόγος. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, η Ντιμίτροβα επισκέφθηκε τη χώρα αρκετές φορές ως δημοσιογράφος και το 1967 υιοθέτησε ένα κορίτσι από το Βιετνάμ. Η Ντιμιτροβα ήταν παντρεμένη με τον κριτικό λογοτεχνίας Jordan Vasilev.

Blaga DIMITROVA (1922–2003) was a Bulgarian poet and Vice President of Bulgaria from 1992 until 1993. She finished High School in 1942, and Slavic Philology at the University of Sofia in 1945. In the 1970s, her works became more critical of the communist government, and she received reprimands for not being politically correct. Four of the poetry books Dimitrova wrote in the 1970s - Fireflies Fading", "Rubber Plant", "Questions", and "Hobbyada"- were all rejected by state publishing houses with no specific reason given. During the Vietnam War, Dimitrova visited the country several times as a journalist, and in 1967 adopted a Vietnamese girl. Dimitrova was married to literary critic Jordan Vasilev.

Δάφνη ΝΙΚΗΤΑ: γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο University of Kent (BA Ηonors) και στο Goldsmiths' College, University of London (MA). Διευθύνει το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Διάτοπος. Προσκλήθηκε στη δράση "Making words" της 53ης Μπιενάλε Τέχνης Βενετίας, με επιμελητές τους Daniel Birnbaum και Evgeny Bunimovich. Σε ποίησή της βασίστηκαν τρεις ζωντανές περφόρμανς - Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης Αθήνα 2012, ΚΣΤ Διάτοπος Λευκωσία 2017, Λεβέντειος Πινακοθήκη Λευκωσία 2020. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές «Μπουκάλια από το ίδιο άρωμα» (Εκδόσεις Εν τύποις), «Το βροχερό βαγόνι» (Eκδόσεις Το Ροδακιό), «Η περιπέτεια της Μπέττυ και άλλα ποιήματα» Eκδόσεις (.poema..). Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν: «Μαύρα σκυλιά», «Το δέντρο που ανατέλλει» , «Το Μπλε Δείπνο», «Το γυμνό παγώνι».

Daphne NIKITA was born in Nicosia. She studied history of art (University of Kent at Canterbury BA with honours and Goldsmiths College, University of London MA). She is the Director of the Centre of Contemporary Art Diatopos. Invited and participate in the Project "Making words" of the 53rd Venice Biennale, curated by Daniel Birnbaum and Evgeny Bunimovich. Three live performances were based on her poetry - Michalis Kakoyiannis Foundation, Athens 2012, Diatopos Nicosia 2015, Leventis Gallery, Nicosia 2020. She has published following poetry collections, "Bottles of the same perfume" (Entypois Editions), "The Rainy Wagon" (Rodakio Editions), "Betty's Adventure and other poems" (.poema..) Editions. Kastaniotis Editions published "Black Dogs", "The Rising Tree", "The Blue Supper", "The Nude Peacock".

Ευρυδίκη ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε μουσική και λογοτεχνία στην Αθήνα και παιδαγωγικά στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Διευθύνει το Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Χώρα και το Θέατρο Χώρα, στην Λευκωσία. Γράφει ποίηση, θέατρο, μυθιστορήματα, διηγήματα, μελέτες. Αρκετά θεατρικά της έργα ανέβηκαν στη σκηνή από το ΘΟΚ, το Θέατρο Ένα, Μιχάλη Κακογιάννη Αθήνα, Hellenic Center Λονδίνο και αλλού . Το 2005 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική της συλλογή «Χώρας Ιστόρηση», εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2005, γραμμένη στην Κυπριακή Διάλεκτο. Το μυθιστόρημά της «Ως Αληθώς» η ζωή της Χαρίτας Μάντολες ήταν στην βραχεία λίστα Κρατικών Βραβείων το 2014. 

Evridiki PERCLEOUS PAPADOPOULOU was born in Nicosia. She studied music and literature in Athens and pedagogy at the University of Thessaloniki. She directs the "Chora Art and Culture Centre" and the "Chora Theatre" in Nicosia. She writes poetry, theatre, novels, short stories and studies. Several of her plays have been staged by THOK, Theatre Ena, Michael Cacoyannis Athens, Hellenic Center London and elsewhere. In 2005 she was awarded the State Poetry Prize for her poetry collection "Chora's Historiography", Nefeli Publications, Athens 2005, written in the Cypriot dialect. Her novel "Ως αληθώς" about the life of Harita Mandoles was shortlisted for the 2014 State Prizes.